TR 
EN 
Merhaba,
Bundan sonra gezilerimdeki ilginç olayları,şahitlik ettiğim durumları,deneyimleri kendi dilimde ve fotoğraflarla destekleyerek buradan paylaşıcam.Öncelikle hatırlatmalıyım,bu yazıyı düzenlerken çektiğim fotoğrafları ofisime döndüğümde ekleyebileceğim,sonra ,yahu bunları mı çektin demeyin:)
Endonezyadaki merkez durağım Ubud bölgesi oldu,sebebi ise haritada heryere neredeyse aynı aynı uzaklıkta olması,fiyatların cazip ve seçeneklerin bol olması. Geleneksel törenlere denk gelebilir,ingilizce konuşabilen halkla kaynaşabilirsiniz.
Bölgenin haritası burada. Gördüğünüz gibi çok büyük olmayan bir krater gölü,halen aktif olan bir yanardağ ve bir kaç tane tapınak var.Kutadan tahmini olarak Toya Bungkah’a gelmek 1 saatten biraz fazla zaman alıyor.Haritada sağ alk köşede kalınacak ve gezilecek yerler var. Yüksek sezonda trafik olma ihtimali yüksek çünkü genede yollar tek gidiş gelişli,pek çok motorsiklet ve park etmiş araç var.
Öncelikle seçeneklerimize bakalım, Kutadan bir transfer yani özel araç kiralayabilirsiniz, tahmini rakam ise 350-400 bin Rp yani 32 $ gibi. Yada taksi tutabilirsiniz normalde hemen hemen aynı rakama gelir fakat taksimetre açık olacağı için taksici sizi baya bi gezdirir,bakarsınız ki 500bin yazmış.Özel araç daha garanti. Önceden anlaşın,fiyattan emin olun,gerekirse yazarak gösterin,bu bölgelerde fazla turist kandırma olayı olmuyor ama ingilizce anlaşmakta problem olabilir. Bir keresinde bir tapınağa giderken bindiğimiz taksiciyle çıkışta bekleyip beklememesi konusunda uzun süren anlaşmazlık içine girdik,en son sert şekilde gönderdik adamı. Diğer bir seçenek ise motorla gitmek,evet kolay görünsede trafik soldan işliyor,araç düzenleri farklı,yollar dar,insanlar gerçekten araç kullanmada acemi. Eğer motor kullanmayı bilmiyorsanız asla denemeyin,bütün gezinizi mahvedersiniz. Ha birde sevgili polis arkadaşlarımız var. Hemen pek çok ülkede olduğu gibi “çorba paralarını bekleyen emektarlar” Eğer uluslararası sürücü ehliyetiniz yoksa sakın bu işe kalkışmayın. Zaten ehliyetiniz varsa motor kullanmayıda biliyorsunuz demektir. O zaman kaskınızı unutmayın:) Bir arkadaşım artçısının kaskı olmadığı için durduruyor ve 50 $ isteniyor ,yanımda yok diyerek 180bin Rp ile kurtuluyor. Cezası ne mi? Para cezası ama mahkemeye çıkıyorsunuz,bir hafta kadar sürüyor. Siz artizlenmeden işiniz makul çorba parasıyla (bu arada burdaki adı kahve parası, eğer çok defa yakalanıyorsanız sizi görünce hemen ‘Hello Boss ,coffee money’ diyorlar 🙂 Diğer bir seçenek orada bir otel yada pansiyon tutmak, fakat orası akşamları pek hareketli değil. Sıkılabilirsiniz. Belki 1-2 gün olabilir.
Limana gidebilmek için yemyeşil sık ormanla kaplı yollardan,köylerden geçiyorsunuz. Maunt Batur dağını iyi şekilde görebilecek bir tepeye çıktıktan sonra burda biraz soluklanın. Güzel fotoğraflar çekebilirsiniz. Göl ,kasaba ve ova manzarası bir arada.
Limana vardıktan sonra asıl macera burada başlıyor. Fotoğrafta gördüğümüz sarı evin aşşağısında 10 dakikalık bir mesafede bir liman var. Oradan Trunyan Village için bot bulabilirsiniz. Asıl mesele şu ki, kasabaya bot haricinde sadece motorsikletle tehlikeli orman yolundan gidebilirsiniz. ( rehberimi zorladım, kabul etmedi) Sorun şu ki botlarla bir fiyata anlaşılıyor sonra gölün ortasında durup fazla para istiyolar ( bizim düğünlerde müziği durdurup çalgıcılar tel koptu vs. diye
ekstra para isterler ve sonra çalmaya devam ederler ya onun gibi bişey 🙂 Bu güvensizlik içinde iş tamamen şansınıza kalmış, belki sizin kaptan o şekilde davranmaz. Ben nasıl çözdüm diye sorarsanız ,rehberime 2 gün önceden orda bir bağlantı bulmasını tembihledim, şans eseri kardeşinin çocukluk arkadaşı oranı yerlisiymiş 700bin Rp 40 $ ücretle güvenli şekilde, bilgi vererek bizi götürdü. Başka bir seçenek ise klasik toplu şekilde gidilebilecek charterlar botlar varmış, fakat yeter sayıda olmak gerekiyormuş ve tabiki zaman kısıtlaması ile, bu seçenek benim için makul değildi.
Bota bindikten sonra lk durak Trunyan (bkz. Harita) 20 dakika kadar botla yolculuk ediyorsunuz. Biz giderken tam gölün ortasında hava birden değişti ve yağmur başladı. Endonezya için çok normal durum bu, hele ki Şubat ayında. Tekne gayet güvenli endişelenicek bir durum değil. Trunyana varınca orada bir liman var, küçüçük ,çok suratsız olmayan insanlar ve aileleri bir ardalar, su ,kahve yada atıştırmalık bişeyler alabilirsiniz. Limana gelince sizden bağış yapmanızı istiyorlar. Size kalmış bir durum, ülkenizi bağış miktarınızı ve tarihi yazın ve imzanızı atın:) Biz oradayken yağmur hiç durmadı ama bende durmadım, şemsiyeyle ve rehberimin yardımıyla kasabayı gezdim ,fotoğrafları dönünce eklerim. Sakin bir yer,insanlar çok dost canlısı olmasalarda iletişim kurmak size kalmış. Merkezde bir tapınak var,güzel bir yapı,içine giremiyorsunuz,sadece bahçesine.Kısa bir tur ile tekrar limana döndüm. Biraz bekledim bu arada bir Endonezya kahvesi içtim 3 bin Rp.
Buradan asıl gitmek istediğimiz yere gidiyoruz, tahmini 5 dakika bot yolculuğu ve Trunyan Cemetry / Trunyan Mezarlığı. Dünyanın en garip mezarlıkları arasında, orjinal Bali geleneklerine göre cenaze töreni yapılarak ölüler gömülmeden saklanıyor. Her bir mezarlıkta 7 kişi için yer var. Mezarlıklar yaş,cinsiyet,evlilik,çocuk sayısı,ölüm şekline vs. göre değişiklik gösteriyor. İlk mezarlık doğal yollardan ölenler için(yaşlılık,kanser vs.) ,ikinci mezarlık evlenmememiş veya çocuk yaşta ölenler için,üçüncü ise kaza veya intihar edenlerin bırakıldığı mezarlık. Mezarlıklar genelde temizlenmiyor ,pek çok eşya,çöp vs. var. Küçük bir alanda toplanmış ve üzerini ağaçlar örtmüş. Asıl olaysa şu ,mezarlıkta bulunan bir ağaç cesetlerin kokmasını engelliyor. Bu ağacın adı Taru Menyan ağacı. Bu ağaç sadece burada bulunuyor ve kutsal sayılıyor. Gerçekten kokuyu engellediği doğru, ben kötü koku duymadım. Zaten ağacın adının anlamı ‘güzel koku’. Neden böyle bir şey yapmışlar derseniz bana anlatılana göre volkanik bölgede ve toprak kaymaları çok olduğu için bi şekilde mezarlıklar zamanında hareket etmiş,bunun sonucu ölülerden hastalık yayılmış,çok eski bir gelenek olduğu için ulaşım kolay değilmiş ve bu yolu denemişler. Mantıklı mı? Bilemem 🙂
Ben oradayken kimse yoktu fakat yağmur devam ediyordu. Yan yana dizilmiş kafataslarını, yeni mezarlıkları, Taru Menyan ağacını iyice inceleyin, pek karışan birisi yok, rehberim ve kaptan beni dışarıda bekledi. Tavsiyelere gelince kesinlike şemsiye alın:) kapalı bir ayakkabı giyin, güler yüzlü ve saygılı olun. Geçenlerde 2 tane Amerika vatandaşı kızı tapınakta pantolonları indirdikleri için sınır dışı etmişler ve bir daha giremeyecek şekilde cezalandırmışlar. Burda çektiğim bazı fotoğraflar var. Önceden dediğim gibi asıl fotoğraflar sonra:)
Buradan dönüş ise aynı şekilde botla. Tekrar geldiğimiz yere dönüyoruz. İsteyen döndüğü dağ eteğindeki limanda konaklayabilir, tahmni rakam 250bin Rp yani 20 $ civarında. Burada Lake Baturu gezebilir,isterseniz gece yarısı 02:00 daki Maunt Batur treking turuna katılıp güneşin doğuşunu izleyebilirsiniz.
Gelelim harcamalarımıza;
Fiyatlar :
Kaldığımız yerden (uzaklığa göre değişir,ben Ubud bölgesindeydim) Lake batura gidiş geliş : 400bin Rp
Doğal parka girerken ücret : 30bin Rp (35bin almaya çalışırlar yemeyin ,yemiş gibi yapın 🙂
Öğle yemeği : 100bin Rp (geleneksel bişeyleri yemenizi tavsiye ederim)
Limandan özel bot :700bin Rp (çok kişi olursanız bu fiyat düşer,oraya gidip oradan size eşlik edecek birilerini bulabilirsiniz daha hesaplı olabilir,güvenli mi?bilmiyorum:)
Trunyan kasabada bağış : 50bin Rp (size bırakıyorlar,az verirseniz surat yaparlar)
Kasabada kahve içerseniz :3bin Rp (geleneksel Endonezya kahvesi, bizim Türk kahvesine sıcak su katın neskafe gibi haşlama yapın,tadı hariç hazırlanması benzer,tadı daha soft ve aroması farklı)
Toplamı 100$dan daha az, size eşlik edecek birilerini bulabilirseniz yarısına hatta üçte birine gidebilirsiniz.
Yazıyı Ubudda kaldığım yerden yazıyorum, güzel,temiz ve ucuz bi konuk evi. Aile ile birlikte özel odanızda kalıyorsunuz,ailenin evinn büyüklüğüne göre sizden başka kalanlarda olabiliyor.Burada 3 ayrı evde kaldım, keyifli.
Hemen solumda aile fertlerinden birisi tapınakta sumak içn hediye hazırlıyor.
Bir sonraki yazım sanırım “Geleneksel Horoz Dövüşü” ile ilgili olacak, şimdi rehberden haber bekliyorum.
Takip etmeye devam edin
Sevgiler
MuraEmre
www.www.muratemre.com
[email protected]
Myanmar Portreleri dijital sergimi merak ediyorsanız BURAYA tıklayın.
Endonezya horoz dövüşleri ile ilgili yazım için BURADA tıklayın.
Endonezya – Bali ile ilgili yazımı merak ediyorsanız BURAYA tıklayın.
Endonezya – Gili Adasındaki dalış serüvenim için BURAYA tıklayın.
Trunyan village – Bali – Endonezya (ölülerin gömülmediği kasaba) yazım için BURAYA tıklayın.
Temple in Thailand Dijital sergim için BURAYA tıklayın.
Kamboçya – Yüzen KAsaba Dijital sergim için BURAYA tıklayın.
Thailand – Kenar Mahalle Pazarı Dijital sergim için BURAYA tıklayın.
Thailand 2013 Gezim için BURAYA tıklayın.
